วันศุกร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556

CHAPTER 14

 CHAPTER 14 (NC)




            “เพราะมันเป็นศัพท์บนเตียง...” เมื่ออธิบายถึงข้อตกลงเรียบร้อยร่างบางที่คิดว่าทงเฮเข้าใจแล้วจึงรุกเข้าจูบริมฝีปากอิ่มของคนด้านล่างอีกครั้งอย่างหนักหน่วง มือหนาลูบไล้สะเปะสะปะไปทั่วแผ่นหลังบางก่อนจะวกกลับมาปลดกระดุมเสื้อร่างบางทีละเม็ดจนหมดซึ่งฮยอกแจก็กำลังทำแบบเดียวกันกับทงเฮ


            ริมฝีปากอิ่มไล้ลิ้มเลียลงมาเรื่อยตั้งแต่ริมฝีปากยันลำคอแกร่งของทงเฮทำเอาร่างหนาต้องเกร็งเส้นเลือดแทบปูดเพราะพี่ฮยอกแจวันนี้เร่าร้อนจริงๆ ร่างบางยันตัวลุกขึ้นนั่งเล็กน้อยไม่ให้ห่างกันมากนัก เสื้อนักเรียนที่ถูกปลดกระดุมหมดแล้วแหวกให้เห็นท่อนบนเปลือยเปล่าแต่ไม่ได้ถอดออกนั่นยิ่งดูเซ็กซี่เข้าไปใหญ่


            “รู้มั้ยว่าเมื่อกี้น่ะ... เขาเรียกว่า Deep kiss” ฮยอกแจว่าด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพลางคว้ามือหนาให้ขึ้นมาลูบไล้อยู่บนริมฝีปากของตนอย่างเย้ายวน


            “อือรู้ แล้วยังไงต่อ” ทงเฮเร่งให้ฮยอกแจสอนศัพท์ใหม่ทันควันเมื่อบทเรียนภาษาอังกฤษของคนนี้ไม่ได้แย่น่าเบื่อเมื่อที่โรงเรียน ตรงกันข้าม มันกลับทำให้ทงเฮตื่นตัวได้ตลอดเวลาจริงๆ


            “ตรงเนี้ยเรียก nipple...” แค่พูดอย่างเดียวมันยังไม่เห็นภาพจึงเลื่อนมือหนาให้มาวางแหมะอยู่บนหน้าอกตนเองพลางแกล้งใช้นิ้วเขี่ยที่ยอดอกข้างหนึ่งจนฮยอกแจต้องกัดฟันมองคนด้านล่าง


            “...แต่ถ้าสองข้างต้อง nipples” ฮยอกแจจับมือหนาอีกข้างให้ขึ้นมาหยอกล้อกับยอดอกของตนเองได้ตามสบาย ทงเฮเชื่อฟังคำสั่งอีกคนโดยง่ายมือหนาสองข้างบดขยี้ยอดอกอย่างสนุกมือจนร่างบางต้องเผยอปากคราง


            “อา...อ๊ะ...” ฮยอกแจครางกระเส่าอย่างเปิดเผยพลางมองคนด้านล่างด้วยสายตาที่ยั่วยวนชนิดที่ว่าสามารถทำให้ส่วนที่ไม่มีกระดูกลุกชันขึ้นมาได้


            “พี่ฮยอกแจ...” ทงเฮเอ่ยเรียกชื่อร่างบางเหมือนคนเพ้อก่อนจะพลิกตัวให้ฮยอกแจลงไปอยู่ด้านล่างแทน ยอดอกข้างหนึ่งถูกเติมเต็มด้วยริมฝีปากแทนส่วนอีกข้างก็ถูกบดขยี้ด้วยแรงอารมณ์ที่หยุดไว้ไม่อยู่


            “ห...อ๊ะ...หืม”


            “พี่โคตร...ใช่...” ริมฝีปากอิ่มละออกจากยอดอกสีสวยก่อนจะขึ้นประกบจูบกับฮยอกแจอีกครั้งแล้วลากลิ้นต่ำลงมาทำรอยรักไว้ทั่วแผ่นอกบางโดยเลี่ยงบริเวณลำคอเอาไว้เพราะพรุ่งนี้ยังต้องไปเรียน


            “อ๊า...อ...ทง...ฮ...อ๊ะ” มือเรียวสอดเข้าไปในกลุ่มผมของคนด้านบนก่อนจะขยุ้มตามแรงอารมณ์ที่โหมกระหน่ำแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าทงเฮจะลากลิ้นไปส่วนไหนตรงนั้นจะต้องมีรอยแดงติดไว้เสมอ


            ลิ้นร้อนลากต่ำลงไปจนถึงสะดืออีกคนจนฮยอกแจถึงกับครางไม่เป็นภาษาแทบจะสอนต่อไปไม่ได้ มือหนาลูบตามลำตัวอีกคนลงมาปลดเปลื้องพันธนาการส่วนล่างของฮยอกแจออกก่อนจะดึงลงไปจนหมดในคราเดียว


            “อ๊ะ...นี่! จะไม่ให้ฉันสอนอะไรเลยหรือไง” ฮยอกแจเอ่ยเหมือนจะดุกับรุ่นน้องที่ดูจะเร่งร้อนอยากจะทำไปซะทุกอย่างไม่ให้โอกาสเขาได้พูดสอนอะไรบ้างเลย


            “ไม่อยากรู้ศัพท์เสื้อผ้าแล้ว”


            “อ๊าา...” แต่แล้วฮยอกแจก็ต้องครางระงมเมื่อระหว่างที่ทงเฮกำลังพูดริมฝีปากหยักก็ยังคงก้มลงจุมพิตไปทั่วต้นขาเนียนไม่หยุด


            “อยากรู้เรื่องร่างกาย... กับการกระทำ” ทงเฮเงยหน้าขึ้นจากการงุ่นง่านอยู่แถวต้นขาขาวเพื่อสบตากับฮยอกแจอย่างเจ้าเล่ห์พลางยกยิ้มมุมปากเสริมทับทำเอาคนมองอดใจเต้นหน้าแดงซ่านไม่ได้


            “นายนี่มัน...อ๊ะ!” ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยด่าไอ้เด็กบ้าตรงปลายเตียงก็ถูกจับให้ลุกขึ้นนั่งบนตักหันหน้าออกไปนอกเตียงซึ่งข้างหน้ามีกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนภาพของทั้งสองซึ่งกำลังเปลือยเปล่าในท่าล่อแหลมอย่างมาก


            “จะทำอะไร”


            “เรียนรู้” รุ่นน้องพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะกำลังซุกไซร้อยู่ที่ลำคอขาวอย่างนึกสนุกพลางมือก็จับยกขาเรียวให้ตั้งชันขึ้นอยู่บนหน้าขาของตนเอง


            “แล้วจะแหกขาทำ... อ๊า”


            “ไอ้นี่เขาเรียกว่าอะไรเหรอครับ หืม” ทงเฮคว้าขมับเข้าที่แก่นกายของอีกคนพร้อมถามน้ำเสียงเจ้าเล่ห์พลางขยับมือขึ้นลงเบาๆ ทำเอาร่างบางที่กำลังจะหันมาแว๊ดๆ ใส่ต้องอ้าปากครางเหมือนเดิม


            “อ๊า... ทงเฮ... อ... ขยับ” ฮยอกแจเอ่ยสั่งอีกคนเสียงกระเส่าซึ่งเมื่อถูกขอร้องขนาดนี้จะให้ทงเฮมัวชักช้าอยู่ได้อย่างไร มือหนาขยับขึ้นลงให้เร็วขึ้นโดยมีเสียงครางดังรับอยู่เป็นระยะ


            “บอกก่อนสิ” ทงเฮว่าอย่างผู้ที่เหนือกว่าพลางมือก็แกล้งละออกแล้วลูบไล้แบบสะเปะสะปะปัดไปปัดมาแทนทำเอาฮยอกแจแทบจะขาดใจตายบิดร่างกายอยู่บนตัวอีกคนอย่างทรมาน


            “ข... ขยับก่อน อื้อ...แล้วจะบอก” ฮยอกแจว่าพร้อมใช้สายตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำใสช้อนขึ้นมองหน้าอีกคนในกระจกทำเอาทงเฮต้องกลืนน้ำลายดังเอือกรีบทำตามที่ร่างบางทันที ฮยอกแจครางลั่นอย่างสุขสมเมื่อทงเฮเป็นเด็กดีตามที่เขาต้องการ


            “นั่นเรียกว่า... cock อ๊า...ทงเฮ... เร่ง...”


            “ห้ะ มั่วละ cock แปลว่าพ่อไก่ก็พอ” ทงเฮที่พอจะรู้รากศัพท์ช่วงวัยอนุบาลบ้างแย่งขึ้นอย่างไม่เข้าใจก่อนจะนั่งเถียงกับฮยอกแจอย่างจริงจังโดยยังหยุดนิ่งอยู่บนแก่นกายร่างบางที่ใกล้ถึงฝั่งอยู่แล้ว


            เด็กเหี้ยนี่ -_-


            ฮยอกแจได้แต่ก่นด่าในใจเพราะร่างกายยังไม่อยากจะเอ่ยอะไรมาก ร่างบางนั่งหอบหายใจอย่างต้องการอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะให้มือของตนกอบกุมไปที่มือของไอ้เด็กขี้สงสัยผิดเวลาอีกที


            “มึงจะเรียนหรือจะเอากู” ฮยอกแจเอ่ยถามเสียงแข็งออกมาตามตรงทำเอาทงเฮถึงกับสะดุ้งเฮือกรีบสะบัดหัวไล่ความคิดทันที เชี่ยละทำพี่ฮยอกแจอารมณ์เสียเดี๋ยวแม่งไม่ให้อึ๊บทำไงวะกู โง่จริง


            “โห่ขอโทษ ก็แม่งเป็นคำเดียวที่ผมรู้นี่หว่า” ทงเฮพูดอย่างสำนึกผิดพลางขยับมือต่อเรียกเสียงครางอย่างดีแต่เมื่อนึกอะไรขึ้นได้มือหนาก็ละออกจากส่วนกลางลำตัวอีกครั้ง


            “อ... ทงเฮ... ขยับที... อ๊า” ฮยอกแจว่าพร้อมใช้สายตาจ้องมองคนในกระจกอีกรอบ ขณะนี้ทงเฮได้ทำการใช้สายตาโลมเลียไปทุกส่วนของร่างบางที่ปรากฎในกระจกอย่างชัดเจนไม่ว่าจะเป็นแผ่นอกบางที่มีรอยแดงกำลังกระเพื่อมตามแรงหายใจพร้อมหน้าท้องแบน แก่นกายที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย


            “อีกนิดนะ...” ทงเฮกระซิบข้างใบหูอีกคนก่อนจะดันบั้นท้ายร่างบางให้นั่งดีๆ ซึ่งแบบนี้เปิดเผยให้เห็นช่องทางที่ปิดสนิทด้านหลังได้เต็มที่ทำเอาคนถูกกระทำหน้าแดงแปร๊ดเลยทีเดียว


            “ช่วยตัวเองไปก่อน” รุ่นน้องว่าแบบนั้นเรียกค้อนวงโตจากฮยอกแจได้เป็นอย่างดีแต่ก็ต้องนิ่วหน้าเมื่อนิ้วเรียวกำลังถูไถอยู่ที่ปากทาง มือเรียวกอบกุมแก่นกายตนเองไว้เพื่อจะได้ปลดปล่อยสักที


            “อ๊าา... ไอ้เด็กทะลึ่ง” ได้แต่กัดฟันด่าอย่างขัดใจเมื่อทงเฮเอาแต่ทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการโดยไม่ถามตนสักคำ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ชอบในเมื่อร่างบางร้องครางเสียงกระเส่ากับนิ้วเดียวที่่หมุนควงซนอยู่ภายในไม่เลิก


            ฮยอกแจชักรูดแก่นกายของตัวเองให้เร็วขึ้นเพราะใกล้จะถึงฝั่งฝัน สายตายกเปรยขึ้นมองร่างของตัวเองในกระจกซึ่งกำลังขึ้นสีระเรื่อ มือของตนที่ขยับไม่หยุดและนิ้วของทงเฮที่ยังคงเข้าออกอยู่ภายในร่างกายมองแล้วยิ่งทำให้ร้อนระอุเข้าไปใหญ่


            “อื้อ... ฮ... ทง... อ๊ะ... ทงเฮ... อีกนิด... อ๊าา!” ร่างทั้งร่างกระตุกเกร็งทำให้เผลอแอ่นสะโพกรับกับนิ้วที่ชักเข้าออกเร็วๆ ภายในตัวก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มที่เปรอะมือและพื้นห้องเต็มไปหมด


            “เหนื่อย” คำเดียวสั้นๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มก่อนจะพิงหัวตัวเองกับลาดไหล่ของอีกคนอย่างเหนื่อยอ่อนโดยที่นิ้วเรียวยังไม่ยอมออกไปไหน


            “ไม่อนุญาตให้เหนื่อยนะครับ” พูดเพียงแค่นั้นก่อนจะส่งนิ้วที่สองเข้าไปซนข้างในซึ่งร่างบางที่รับรู้ถึงกับแหงนหน้าขึ้นอย่างกระสันเสียว สองนิ้วเรียวงอครูดกับผนังนุ่มที่กำลังตอดรัดแทบบ้าโดยที่ฮยอกแจเสียวจนไม่รู้จะเสียวยังไงอยู่แล้ว


            “อื้อออ” แขนเรียวอ้อมไปด้านหลังต้นคอก่อนที่มือบางจะขยุ้มหัวอีกคนเพื่อระบายอารมณ์แล้วจับให้หันหน้ามารับจูบไป ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดพันกันมั่วเพื่อระบายความคับแน่นภายในของฮยอกแจไปในตัว


            ทงเฮสอดนิ้วที่สามเข้าไปช่วยเบิกทางอีกแรงทำเอาฮยอกแจเสียจังหวะในการควบคุมทงเฮจึงเริ่มเล่นในจังหวะใหม่ ฮยอกแจแทบจะขาดอากาศหายใจตายจนต้องเป็นคนผละจูบออกมาซะเอง


            “ทง... ฮ... อ๊ะ พอแล้ว...อึ้ก” ฮยอกแจมุ่ยหน้าบอกอย่างเสียวซ่านก่อนจะใช้เรี่ยวแรงที่มีอยู่เพียงนิดดันมือของทงเฮออกจากร่างกายซึ่งทงเฮก็ยอมละออกแต่โดยดี ทั้งสองนั่งมองตากันและกันเพียงชั่วครู่ก่อนที่ฮยอกแจจะลุกออกมาจากตักอีกคน


            มือเรียวหันมาปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงของอีกคนลงให้เรียบร้อยพร้อมชั้นในซึ่งทงเฮก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ฮยอกแจกระตุกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะคลานกลับขึ้นไปนอนหงายบนเตียง


            “ไม่สอนต่อแล้วเหรอ” ทงเฮคลานขึ้นทาบตัวอยู่ทางด้านบน ริมฝีปากคลอเคลียทั่วพวงแก้มเนียนจนถึงซอกคอขาวจนฮยอกแจมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง


            “กำลังจะเริ่ม... บทต่อไป” ฮยอกแจว่าพลางใช้แรงที่พอมีอยู่ดันอกแกร่งเบาๆ โดยที่ทงเฮก็ยอมหยัดตัวขึ้นเพื่อดูการกระทำของคนใต้ร่าง


            “Fuck me... NOW”


            “!!”


            “ต้องแปลมั้ย” ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพลางตั้งชันขาเรียวขึ้นจากเตียงท่ามกลางสายตาที่กำลังอึ้งตะลึงของทงเฮ เหี้ยแล้วววหฟดงฟหาเฟวหย้าฟบย


            “แรงกว่าตอนเมาอีกนะมึงเนี่ย” ทงเฮบ่นงึมงำกับตัวเองพลางมองร่างกายของอีกคนที่เชื้อเชิญเต็มที่


            “I want you... inside me” ฮยอกแจยังคงพูดไปเรื่อย ไม่รู้หรอกว่าทงเฮจะแปลออกมั้ยกับประโยคต่อมาที่ได้พูดไปแต่การกระทำมันก็พอบอกได้เมื่อขาเรียวแยกกว้างเข้าไปอีก


            “แปลไม่ออกหรอกนะแต่... ผมจะทำตามที่ผมต้องการนี่แหละ” ทงเฮพูดอย่างนั้นก่อนจะดึงร่างบางให้เข้ามาใกล้กันมายิ่งขึ้น มือหนาบีบเฟ้นก้อนนุ่มอย่างมันมือซึ่งร่างบางก็ครางอื้ออึงตอบรับเป็นอย่างดี


            “อื้ออ” ฮยอกแจกัดริมฝีปากแน่นยามที่ทงเฮนำลูกชายมาถูไถอยู่บริเวณปากทางแต่ก็ยังไม่ยอมสอดใส่เข้ามาสักที ฮยอกแจใช้สายตาเปรยขึ้นมองอย่างออดอ้อนจนทงเฮที่เห็นแบบนั้นจะไม่ทำตามได้อย่างไร


            “อ๊าาา” ริมฝีปากอิ่มร้องครางเสียงหลงเมื่อทงเฮเปลี่ยนจากถูไถเป็นสอดแทรกเข้ามากระทันหัน มือเรียวจิกเข้ากับผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อท่อนเนื้อนั้นมีขนาดใหญ่กว่าที่เตรียมตัวเอาไว้


            “อืม... ชี้ด... อย่ารัดนักดิ” ทงเฮเอ่ยบ่นด้วยใบหน้าที่กำลังขมวดคิ้วแน่นเพราะช่องทางด้านหลังบีบรัดแน่นจนทงเฮเข้าไปได้เพียงนิดเดียวเท่านั้น มือหนาตีก้นนุ่มเบาๆ เหมือนจะทำโทษทำเอาฮยอกแจต้องเงยขึ้นมามองค้อนทันที


            “แล้วมัน... อึก... ห้ามได้มั้ยล่ะ ควาย” โดนรุ่นน้องเสียบคาอยู่ขนาดนั้นก็ยังไม่วายเอ่ยปากด่าอย่างขัดใจ ทำมาเป็นโทษกูแล้วทำไมมึงไม่โทษตัวเองบ้างล่ะเกิดมาใหญ่ทำพ่อง ถุย


            “ยังจะปากเก่งอีก” ทงเฮดุคนใต้ร่างก่อนจะทำโทษหนักกว่าเดิมโดยการดันร่างกายเข้าไปให้ลึกกว่าเดิมท่ามกลางแรงตอดรัดที่มีมากขึ้นเรื่อยๆ


            “แม่งตอดอย่างกับโดนข่มขืน... ผ่อนหน่อยดิเว้ย” ร่างหนาว่าอย่างนั้นกับฮยอกแจที่ครางไม่ได้ศัพท์อย่างทรมาน ทงเฮก้มลงจูบริมฝีปากอีกคนเพื่อให้ผ่อนคลายลงซึ่งฮยอกแจก็พอจะรู้งานจึงพยายามผ่อนแรงรัดลงบ้าง


            “อื้อ...” ฮยอกแจได้แต่ครางอือในลำคออย่างเสียวซ่านเมื่อทงเฮแกล้งสอดเข้าไปสุดลำก่อนจะถอนออกไปแล้วดันเข้ามาใหม่จนสุดอีกอย่างช้าๆ เหมือนจะแกล้งคนใต้ร่างซึ่งมันก็ได้ผล


            “ฮ... เอาเร็วๆ ...อ๊ะ” ในที่สุดฮยอกแจก็ตัดสินใจละออกจากริมฝีปากอิ่มก่อนจะร้องขออย่างต้องการด้วยสายตาหวานเชื่อมจนทงเฮถึงกับหัวใจกระตุกวาบ แค่พี่ฮยอกแจเห็นกูในสายตาก็ดีใจตายห่าแล้วนี่มีอ้อนนะมีอ้อนนนนนน


            “ไม่ทำก็คงใจร้าย” ทงเฮว่าก่อนจะใช้วงแขนแกร่งสองข้างยันไว้ข้างร่างบางก่อนจะขยับกายส่วนล่างให้เร็วขึ้นตามคำร้องขออีกคนพร้อมมองจ้องใบหน้าฮยอกแจอย่างหลงไหล


            “อ๊ะ... อ๊ะ... ซ... อึ้ก...” เขากำลังได้ครอบครองร่างกายที่เป็นที่หมายปองในใจมานานเป็นครั้งที่สอง เสียงร้องครางพร้อมใบหน้าที่แสดงออกอย่างเต็มที่ทำเอาทงเฮแอบอมยิ้มอยู่คนเดียวกับการกระทำเหล่านั้น


            “น่ารักจัง...” คนด้านบนว่าพลางมือก็ลูบปัดปอยผมอีกคนทำให้ฮยอกแจที่กำลังหลับหูหลับตาไปกับสิ่งที่ทงเฮมอบให้ต้องปรือตาขึ้นมองกับการกระทำอบอุ่นไม่รู้จักเวล่ำเวลาของทงเฮก่อนจะต้องเบือนหน้าหลบสายตาแบบนั้น


            “เด็กบ้า” ฮยอกแจพูดจิกกัดคนด้านบนเบาๆ อย่างเขินอายเพราะสิ่งที่ทงเฮแสดงออกกับร่างกายมันช่างต่างกันเหลือเกิน ท่อนบนที่กำลังมอบความอบอุ่นมาให้ส่วนท่อนล่างนั้นยังขยับเข้าออกอย่างเร่าร้อนไม่เลิก


            “อื้อ... ทงเฮ...” แต่แล้วฮยอกแจก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ ทงเฮก็หยุดขยับกายกระทันหันก่อนจะดันตัวให้ลุกขึ้นนั่งโดยมีฮยอกแจมองตามอย่างไม่เข้าใจแต่ก็ต้องกัดฟันแน่นกับการกระทำต่อมาเมื่อมือหนาแยกขาเรียวออกให้กว้างกว่าเมื่อครู่ทำให้การสอดใส่เป็นไปได้ลึกกว่าเดิม


            “เป็นอะไรก็ไม่พูด”


            “อ๊า!” แก่นกายใหญ่ถอนออกไปจนเกือบหลุดก่อนจะถูกดันกลับเข้าไปสุดโคนในคราเดียวแบบเน้นๆ จนฮยอกแจหลุดครางเสียงหลงออกมา


            “ชอบนักใช่มั้ยเห็นกูเครียดเนี่ย”


            “อ๊ะ! ไอ้...” ฮยอกแจได้แต่ก่นด่าอีกคนไว้ในใจเมื่อทงเฮยังคงทำแบบเดิมแต่คงไม่ได้พูดออกไปเพราะเกรงว่าทงเฮจะแกล้งหนักกว่าเก่า


            “ปากอ่ะพูดบ้างก็ได้ว่ารู้สึกยังไง... ไม่ใช่มีไว้ครางอย่างเดียว” ว่าแล้วทงเฮก็จัดการเสียบลูกชายเข้าไปแรงๆ อีกทีด้วยความหมั่นเขี้ยวหลังจากเอ่ยสั่งสอนคนใต้ร่างเสร็จจนฮยอกแจถึงกับบิดเร่าด้วยความเสียว


            “อ๊ะๆ ทงเฮ... อื้อ... อ๊ะ” ฮยอกแจหวีดครางกระเส่าเมื่อทงเฮเปลี่ยนจังหวะใหม่โดยการขยับกายกระแทกกระทั้นระรัวจนฮยอกแจพูดอะไรต่อไม่ถูก แก่นกายขนาดพอดีตัวถูกทงเฮลูบไล้อีกแรงจนตอนนี้แทบจะปลดปล่อยอยู่แล้ว


            “ครางอยู่ได้ไม่สอนเลย”


            “อึ้ก... ฮ... อ๊าา... อื้ออๆ”


            “เดี๋ยวฟ้องผอ.นะ” ทงเฮแกล้งพูดยั่วโมโหอีกฝ่ายซึ่งก็เป็นไปตามคาดเมื่อฮยอกแจตวัดสายตาขึ้นมองอย่างขุ่นเคืองทันที จะไปฟ้องว่าไม่ได้สอนเพราะสภาพแบบนี้เนี่ยนะ


            “เอาแต่ได้ ...อ๊ะ”


            “จุ๊ๆ เอาแต่พี่ต่างหาก” ทงเฮพูดจาเย้าแหย่คนที่หมดหนทางสู้พลางยกนิ้วชี้ขึ้นแตะริมฝีปากอีกคนแผ่วเบา ฮยอกแจได้แต่ใช้สายตามองอย่างคาดโทษไปอย่างนั้นแต่ร่างกายก็ยังตอบสนองกับทงเฮอยู่ดีนั่นแหละ


            “ทง... อ๊ะ... ทงเฮ ...Faster ซี้ด... Deeper...”  ฮยอกแจพยายามรวบรวมสติที่ยังพอมีเหลืออยู่บ้างเอ่ยสอนภาษาอังกฤษต่อ


            “คือไร” ทงเฮเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัยพลางมือข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นไปขยี้ยอดอกสีสวยเล่นส่วนอีกข้างก็เล่นกับแก่นกายอีกคน ช่วงล่างยังคงกระแทกด้วยจังหวะต่อเนื่องโดยที่ผนังอ่อนนุ่มของฮยอกแจตอดรัดเป็นอย่างดีจนแทบจะเสร็จไปหลายรอบแต่ก็ยังอดไว้ก่อน เดี๋ยวแกล้งไม่สนุก


            “เร็วๆ ...อ๊าาๆๆ ลึกอีก...ซ...​ ไม่ไหวแล้ว ....อื้ออ ขอแรงๆ นะ”ฮยอกแจพูดแปลให้เสร็จสรรพพร้อมรั้งต้นคออีกคนลงมาดูดดุนริมฝีปากเล่นเป็นการมัดจำซึ่งทงเฮที่รับรู้การกระทำเหล่านั้นถึงกับต้องเผยยิ้มกับความเจ้าเล่ห์ของอีกคน


            “มึงนี่จริงๆ เลยนะ ...ซี้ด พี่ฮยอกแจ” ได้แต่พูดว่าร่างบางไว้อย่างนั้นก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้จึงจับร่างที่นอนอยู่บนเตียงให้ขึ้นมาอยู่ด้านบนแทนโดยที่ส่งตัวเองลงไปอยู่ข้างล่างเรียบร้อย


            “อื้อ... ทำไมไม่ทำให้...” ฮยอกแจมุ่ยหน้าถามพร้อมซี้ดปากเบาๆ เมื่อแก่นกายใหญ่เข้ามาอยู่ในกายลึกกว่าท่าเมื่อครู่เพราะตนนั่งทับมันไว้หมดแล้ว


            “กลัวทำไม่ถูกใจ” ทงเฮขยับตัวเข้ามาใกล้พร้อมพูดด้วยอย่างออดอ้อนพลางคลอเคลียไปทั่วคอขาวแล้วพรมจูบไปถึงแผ่นอกบางซึ่งฮยอกแจก็มีปฏิกิริยาตอบสนองอยู่ตลอดเวลา


            “อึ้ก” ร่างบางกัดริมฝีปากแน่นยามถูกมือหนายกร่างขึ้นก่อนจะปล่อยให้ทิ้งตัวลงมาอย่างเต็มแรง ฮยอกแจจับมือนั้นไว้ให้หยุดซนก่อนจะเป็นคนยกตัวขึ้นลงด้วยตัวเอง


            “อ๊า... อ๊ะๆ” เอวบางเริ่มร่อนโยกตัวเองเร็วขึ้นตามจังหวะที่ตนเองต้องการเหมือนที่ได้ร้องขอทงเฮเมื่อครู่ นิ้วเรียวกรีดลงตามแนวกระดูกสันหลังทำเอาฮยอกแจเผลอแอ่นตัวอย่างเสียวซ่านซึ่งทงเฮที่ได้โอกาสก็รับยอดอกสีหวานมาดูดดึงเล่นทันที


            “อื้มม... แรงๆ อ๊ะ!” ฮยอกแจเอ่ยสั่งซึ่งทงเฮก็ยอมทำอย่างเต็มใจ มือเรียวเข้าขยุ้มกลุ่มผมดำเพื่อระบายอารมณ์ร้อมรุ่มภายในกาย มือหนาอีกข้างเลื่อนลงมากอบกุมที่ส่วนอ่อนไหวขนาดพอดีตัวของร่างบางก่อนจะช่วยชักพาให้


            มือหนาขยับชักรูดให้อย่างรวดเร็วแข่งกับจังหวะเสียงเนื้อที่ดังกระทบกันลั่นห้อง ทงเฮจับเรียวขาให้แยกกว้างขึ้นพร้อมสวนเอวขึ้นบ้างบางจังหวะ ช่องทางด้านหลังเกิดอาการบีบรัดแน่นซึ่งทงเฮรู้ดีแล้วว่าฮยอกแจใกล้จะไปจึงขยับมือให้เร็วขึ้นตามแรงที่ขยับเอว


            “ซ... อ๊ะ! อื้ออๆๆ ทงเฮ... ทงเฮ... ทง... อ๊าา!” ร่างบางพร่ำหาคนด้านล่างไม่หยุดปากก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปรอะหน้าท้องและมือหนาเต็มไปหมดแต่มันยังไม่จบแค่นั้นเมื่อทงเฮยังไม่เสร็จฮยอกแจจึงช่วยผ่อนคลายอาการรัดเกร็งที่ช่วงล่างลงเล็กน้อยไม่ให้ทงเฮลำบากเกินไป


            “ไม่ไหว...” ฮยอกแจซุกหัวนอนบนลาดไหล่อีกคนก่อนจะเอ่ยกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูเพราะหมดแรงที่จะขยับต่อไปซึ่งทงเฮก็ยิ้มรับกับคำนั้นก่อนจะจับร่างบางออกมารับจูบจากตนแล้วผละออกอย่างอ้อยอิ่ง


            ทงเฮค่อยๆ พลิกร่างฮยอกแจให้อยู่ในท่าคลานเข่าบนเตียงโดยที่ร่างบางให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีใช้แขนดันร่างตัวเองเอาไว้เตรียมรับแรงอีกคนแม้ตนแทบจะไม่ไหวก็ตามที


            “อืมม...” เสียงครางต่ำดังขึ้นเมื่อแก่นกายใหญ่ถูกใส่เข้ามาอีกครั้งจดสุดในคราเดียว ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมากทงเฮจัดการเผด็จศึกใส่เต็มเลยทีเดียวทำเอาร่างบางสั่นคลอนตามแรงกระแทกด้านหลังก่อนจะปล่อยตัวให้นอนราบลงไปกับเตียง


            “พี่ฮยอกแจ... อาห์” มือหนาจับเอวบางไว้ให้มั่นก่อนจะกระแทกไปสุดแรงแข่งกับเสียงครางไม่หยุดปากของอีกคนก่อนจะกระตุกฉีดเข้าไปเต็มช่องทางรักจนไหลย้อนออกมาฮยอกแจถึงกับกระตุกตัวเกร็งตาม ริมฝีปากอิ่มพรมจูบทั่วแผ่นหลังเนียนจนถึงแก้มเนียนโดยที่ยังไม่ยอมถอนร่างกายออก


            “ออกไปได้แล้ว...” ฮยอกแจเอ่ยบอกเสียงอ่อยด้วยความเหนื่อยอ่อน ริมฝีปากอิ่มพรมจูบทั่วแผ่นหลังจนถึงแก้มเนียนก่อนจะค่อยๆ ดึงส่วนอ่อนไหวของตนออกมาแล้วมองผลงานตรงหน้าอย่างพอใจ


            ร่างบางที่ขึ้นสีระเรื่อพร้อมหยาดเหงื่อที่ผุดขึ้นเต็มกายกำลังนอนโก่งโค้งเปิดเผยช่องทางด้านหลังที่เต็มไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นจนมันไหลย้อนออกมาขึ้นเรียวขาเนียน เป็นภาพที่บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าฮยอกแจเป็นของเขาอีกแล้ว