ปึก!
เสียงแผ่นหลังกระทบกับกำแพงดังขึ้นภายในห้องนอนสุดหรูห้องหนึ่งของโรงแรมห้าดาวแห่งนี้
ปากอิ่มสวยกำลังถูกดูดกลืนเหมือนเป็นลูกอมรสเลิศโดยมีขาเรียวเกี่ยวเอวหนาไว้แน่นเพื่อรองรับแรงขยับกายจากเบื้องล่าง
“อาา… อ๊ะ” เสียงครางอย่างสุขสมหลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มทันทีที่ถอนจูบออกจากกันเมื่อถูกอีกคนก้มลงไซร้คอขาวอย่างนึกสนุกซึ่งฮยอกแจก็ปล่อยให้ทำตามใจเพราะตนเองก็คิดถึงสัมผัสของทงเฮจะแย่แล้วเหมือนกัน
“เกาะแน่นๆ นะ” ทงเฮเอ่ยเสียงแหบพร่าพลางดันร่างบางให้ชิดกับกำแพงเข้าไปอีกเพื่อจะได้กระแทกลูกชายเข้าไปได้อย่างถนัดและถูกมุมซึ่งแน่นอนว่าเสียงครางของร่างบางเป็นตัวบ่งบอกได้อย่างดีว่าเสียวแค่ไหน
“โรงแรม… อ๊ะๆ
มีเตียงนะ”
“อยากยืนบ้าง...”
“เจ็บ อื้ออ เจ็บหลัง” ฮยอกแจเอ่ยบอกเสียงสั่นแถมยังมีเสียงครางดังอยู่เป็นระยะเมื่อช่องทางหลังถูกเติมเต็มอย่างหนักหน่วงพลางช้อนตามองคนรักอย่างออดอ้อนปนยั่วยวนจนทงเฮต้องยอมแต่โดยดี
ร่างเล็กถูกพามาวางบนเตียงอย่างเบามือก่อนที่ฮยอกแจจะยันตัวลุกขึ้นนั่งเพื่อมองคนที่อยู่ปลายเตียงซึ่งกำลังจ้องมองมาด้วยความหื่นกระหายเช่นกัน
ไม่เคยอยากฟัดพี่ฮยอกแจเท่านี้มาก่อนเลยเถอะ ให้ตาย
ทงเฮมองคนบนเตียงที่มีเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดียวปกปิดร่างกายเอาไว้เพราะหลังจากที่ลากเข้าห้องมาได้แล้วเสื้อผ้าชิ้นอื่นก็ถูกแก้ออกอย่างรวดเร็วซึ่งฮยอกแจก็ช่วยถอดเสื้อสูทและเสื้อเชิ้ตตัวในของทงเฮออกให้เช่นกันซึ่งแม้แต่เนคไทที่เพิ่งถูกบรรจงผูกให้ก็ถูกโยนทิ้งไปอย่างไร้ความหมายจนเหลือแต่กางเกงสีดำสนิทเอาไว้เท่านั้น
ก็มีเสื้อผ้ากันคนละส่วนเลยได้มานอนรวมร่างกันแบบนี้ไง
อิอิ
“ถ้ายูรามาเห็นนี่มีหวังกรี๊ดหลังคาปลิวแน่” ทงเฮที่กำลังคลานเข้ามาคลอเคลียที่แก้มเนียนเอ่ยถึงบุคคลที่เพิ่งเป็นประเด็นไปก่อนหน้านี้พลางสอดนิ้วเรียวเข้าไปสำรวจภายในช่องทางรักที่เพิ่งถูกกระทำไปให้หายคิดถึงซึ่งร่างบางก็แยกขาออกให้อีกคนได้เข้ามาตรงกลางได้อย่างถนัด
“จะพูดถึงยูราทำไม”
“…”
“Just
you and I.” ฮยอกแจว่าอย่างออดอ้อนก่อนจะกัดริมฝีปากยั่วเมื่อนิ้วเรียวถูกดันเข้ามาให้ลึกขึ้นไปอีกเหมือนจะสื่อว่าเข้าใจความหมายสิ่งที่พูดอย่างนั้นแหละ
ฉลาดขึ้นแฮะ แสดงว่าที่เสียตัวมาทั้งหมดไม่สูญเปล่า
“คิดถึงนะ”
“อื้อ…”
“คิดถึงมากๆ”
“อ๊า… ทง…”
“คิดถึงที่สุดเลย” นิ้วเรียวถูกเพิ่มเข้าไปเป็นสองนิ้วก่อนจะช่วยกันสร้างความเสียวให้อย่างขยันขันแข็งพลางมืออีกข้างที่ว่างก็ชักรูดแก่นกายให้คนที่กำลังมีความสุขอย่างฉุดไม่อยู่
“พอแล้ว” แม้จะใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มทนแต่ฮยอกแจกลับบอกให้ทงเฮหยุดขยับมือทั้งสองข้างที่กำลังทำให้ร่างกายเขาปั่นป่วนลงแต่เพียงเท่านั้น
“คิดถึงก็เข้ามาสิ...
คิดถึงจะแย่แล้วเนี่ย” ฝ่ามือใหญ่ถูกดันออกจากร่างพร้อมคำพูดที่แสนจะยั่วยวนจนทงเฮทนเล้าโลมแต่ไม่ไหวดึงรั้งเอวบางเข้ามาใกล้ก่อนจะสอดแทรกแก่นกายเข้าไปใหม่ทีเดียวมิดด้าม
“อ๊าา! มึงคิดถึง...
แรงไปแล้ว อ๊ะ”
“รักนะ” คำบอกรักนิ่มๆ
ที่ไม่หวือหวาอะไรแต่พอมาพูดในสถานการณ์แบบนี้แล้วทำเอาคนฟังถึงกับหน้าแดงเถือกด้วยความเขินก่อนที่ใบหน้าจะเริ่มบิดเหยเกเพราะแรงกระแทกอย่างหนักหน่วงจากคนด้านบน
“อ๊ะๆ เบา… อื้ออ” คำพูดของฮยอกแจดูเหมือนจะไม่ทำให้ทงเฮอยากจะปฏิบัติตามเลยสักนิดตรงกันข้ามมันกลับหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
จนกลายเป็นว่าร่างบางต้องปรับตัวรับความเสียวซ่านทุกอณุเสียเอง
เอวหนากระแทกกระทั้นเข้าหาเอวบางอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยหรือเบื่อคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อยมีแต่จะเสพติดมากขึ้นทุกวินาทีเท่านั้น
ฝ่ามือใหญ่กอบกุมแก่นกายพอดีมือเอาไว้ก่อนจะช่วยชักรูดให้จนร่างบางครางกระเส่ายิ่งกว่าเดิม
“อีกนิด จะไปแล้ว...
ทงเฮ อ๊ะๆ”
“แน่นเชี่ย อา…”
“อ๊าา!” เสียงครางดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ฮยอกแจจะปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยดพร้อมกับทงเฮที่พุ่งกระตุกปล่อยในทั้งหมดไม่ให้เล็ดลอดออกมาซึ่งคนที่กำลังแยกขากว้างก็ได้แต่จิกไหล่กว้างแน่นด้วยความเสียวกระสันไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
ร่างหนาทรุดตัวลงทับคนใต้ร่างอย่างเหนื่อยอ่อนเมื่อปลดปล่อยจนหมดและเยอะมากในคราเดียวซึ่งแม่งคงบรรยายได้เป็นอย่างดีว่าคิดถึงขนาดไหน
ยอมไม่ทำโลกสวยด้วยมือเราทั้งเดือนเพื่อรอแตกในเท่านั้น ไงล่ะ
“เยอะไปปะ”
“ก็บอกแล้วว่าคิดถึง” ทงเฮว่าก่อนจะฟัดแก้มเนียนอีกสักทีด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะถูกทุบไหล่ให้ลุกขึ้้นซึ่งก็ต้องยอมทำตาม
แต่จะลุกเพราะทำอย่างอื่นหรอก
“จะทำอะไร...” ฮยอกแจที่ถูกจับพลิกตัวให้นอนตะแคงทำท่าจะเอี้ยวตัวกลับมาแต่กลับถูกล็อคเอาไว้ให้อยู่ในท่านั้นต่อไปจึงทำเพียงหันมาถามคนที่ซ้อนอยู่ทางด้านหลังเท่านั่น
“เอาอีก... คิดถึง… คิดถึงจะแย่” อีฮยอกแจขอสาบานตรงนี้เลยว่าไม่เคยได้ยินและรู้สึกว่าเสียงใครมันจะหื่นกามได้เท่านี้อีก
แล้วยิ่งมันมากระซิบข้างหูแบบนี้ทำเอาหัวใจจะวายอยู่รอมร่อ
แต่ยังไม่ทันจะได้เถียงอะไรต่อก็ต้องใจเต้นระรัวเมื่อขาเรียวข้างหนึ่งถูกยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะรับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังดุนดันอยู่ทางประตูหลังทำเอาคนจะโดนต้องขนลุกซู่อีกครั้ง
มึงจะฟิตปั๋งเกินไปแล้วนะทงเฮ...
“อื้อ…” ริมฝีปากอิ่มถูกขบเม้มแน่นพร้อมมือเรียวที่กำลังจิกหมอนเอาไว้เมื่อรับรู้ถึงสิ่งที่กำลังคืบคลานเข้ามาในร่างอีกครั้งซึ่งแม้จะเหนื่อยจากรอบแรกสักแค่ไหนแต่สุดท้ายก็ได้แต่ปล่อยให้ไอ้บ้ากามมันทำตามใจ
“เราไปทำตรงอื่นกันไหม”
“ไม่… อ๊ะ
อย่าแม้แต่จะคิด”
“เอาน่า
ห้องก็แพงจะมาอยู่แต่บนเตียงได้ไง ไม่คุ้ม” ทงเฮเออออตามใจตัวเองเสร็จสรรพก่อนจะถอนกายออกแล้วอุ้มร่างบางที่กำลังนอนหอบเหนื่อยเพราะท่ายากเมื่อครู่ไปวางแหมะอยู่บนโซฟาหนังหรูให้อยู่ในท่าคลานเข่า
“มึงนี่มัน... อ๊ะ!” ร่างบางได้แต่กัดฟันบ่นก่อนจะเปลี่ยนเป็นอ้าปากครางเมื่อถูกแก่นกายใหญ่ทิ่มแทงเข้ามาอีกครั้ง
เอวบางถูกจับเอาไว้แน่นไม่ให้ถลาไปไกลเพราะน้องทงเฮจะกระแทกระรัวเข้าไปอย่างสุดแรง
ฮยอกแจได้แต่ครางระงมพร้อมจิกโซฟาไว้แน่น
ว่าก็ว่าเถอะห้องนี้นี่มันหรูทุกซอกทุกมุมจริงๆ
จนอดสงสัยไม่ได้ว่าทงเฮมันแอบไปเตรียมห้องขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่
จะเอากูทั้งทีมึงยังติดหรูอีกนะ
“ไปเตรียมห้องตั้งแต่เมื่อไหร่...”
“เก่ง”
“นาย อื้อ… เป็นใครกันแน่” คำถามของร่างบางทำเอาเอวหนาที่กำลังโถมกายใส่ถึงกับชะงักกึกก่อนที่ทงเฮจะส่งตัวเองลงไปนอนด้านล่างแล้วยกร่างบางขึ้นนั่งนับแก่นกายเอาไว้จนมิดด้ามจนฮยอกแจต้องนิ่วหน้าด้วยความเสียวก่อนจะถูกจับโน้มลงมาให้ใบหน้าชิดกัน
“เป็นเด็กใหม่ม.ปลายโง่ๆ
คนนึงที่ชอบรองประธานนักเรียนมาก ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้พี่เขามา...”
“อ๊ะๆ” ขณะที่กำลังฟังคำพูดของคนได้ล่างก็ต้องครางกระเส่าเมื่อถูกทงเฮกระแทกเอวใส่ไม่หยุดแม้จะรู้ว่าท่านี้มันจะแอบเมื่อยไปหน่อยแต่มันก็ไม่ได้สนใจอะไรเลย
“แล้วก็...”
“ห…หืม?”
“…เป็นเพื่อนสนิทกับลูกเจ้าของโรงแรม” ทงเฮว่าพร้อมรอยยิ้มยียวนแต่ทำเอาคนฟังอย่างฮยอกแจที่กำลังยกเอวเด้งสวนถึงกับชะงักกึกกับคำพูดนั้น
“ใคร”
“ก็มีอยู่ตัวเดียว”
ทงเฮดันตัวให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะจูบปากอิ่มซ้ำๆ
หลายๆ รอบด้วยความชอบใจพร้อมยกเอวบางให้กระแทกขึ้นลงด้วยมือของตนเองซึ่งฮยอกแจที่เพิ่งนึกได้ก็ต้องร้องอ้อออกมา
“คยูฮยอน...” ร่างบางเอ่ยออกมาเบาๆ
ซึ่งทงเฮก็พยักหน้ารับก่อนจะมัวเมากับร่างสวยบนตัวต่อซึ่งฮยอกแจก็สลัดความคิดทุกอย่างทิ้งแล้วมาสนุกกันต่อเพราะไม่มีอะไรให้สงสัยอีกแล้ว
คงจะแอบไปโทรหาคยูฮยอนให้เตรียมไว้ให้ล่ะสิ แฟนใครวะหัวหมอจัง
“อ๊ะๆๆ” ริมฝีปากอิ่มเผยอครางลั่นจนเอวบางต้องหยุดโยกปล่อยให้ทงเฮขยับเข้ามาอยู่ฝ่ายเดียวเมื่อกระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลุกออกจนหมดก่อนจะความมาด้วยใบหน้าคมที่กำลังโน้มลงมาใช้ลิ้นร้อนดูดเลียที่ยอดอกสีหวานอย่างหื่นกระหายโดยที่อีกข้างก็ถูกสะกิดเขี่ยระรัว
“ฝากขอบคุณมันด้วยแล้วกัน” มือเรียววางบนหน้าท้องแกร่งเบาๆ
เป็นเชิงให้หยุดก่อนจะเป็นฝ่ายกระแทกกระทั้นขึ้นลงเองซึ่งทงเฮก็ได้แต่ผละออกจากยอดอกตรงหน้าก่อนจะเชิดหน้าครางอย่างชอบใจพลางเกลี่ยผมที่ลงมาปกปิดใบหน้าที่สุดแสนจะเซ็กซี่ของร่างบางออก
“พี่ต้องให้ผมทำเรื่อยๆ
จนกว่าจะพอกับค่าห้องนะ” คำพูดเจ้าเล่ห์ของทงเฮทำเอาคนที่กำลังหลับตามัวเมาอยู่ในห้วงอารมณ์ต้องปรือตาขึ้นมองเล็กน้อย
“เท่าไหร่... อ๊ะ”
“…แพงสัสจ้ะบอกเลย” กูจะไม่ยอมเสียเงินมูลค่ามหาศาลแค่รอบสองรอบหรอก
งานนี้จะต้องช่วยกันหารค่าห้องด้วยร่างกายนี่แหละเมียจ๋า
